Μαγαρίζουν τα παιδιά, η παιδεραστία στα σχολικά βιβλία

Στα βιβλία Γλώσσας και στα Ανθολόγια Γυμνασίου περιλαμβάνονται: ιστορία παιδεραστίας (σχέση μαθήτριας 15-16 ετών με ενήλικα 20-25 ετών), περιγραφή γυναίκας με σεξουαλικά υπονούμενα, χλευασμός της Ελλάδας παρουσιάζοντας την ως γυναίκα προκλητική σεξουαλικά, επαινετικό κείμενο εταίρας (πόρνης), χυδαίοι και ξεδιάντροποι στίχοι τραγουδιού.

Αντιγράφουμε από το βιβλίο "Άθεα γράμματα, Η παιδεία του Γένους" του Δημητρίου Νατσιού (σελ. 69-74).

   Δυστυχώς και τα βιβλία του Γυμνασίου -της Γλώσσας- συνιστούν κι αυτά κακέκτυπα της τηλοψίας, προβάλλουν λανθασμένα πρότυπα, αποϊεροποιούν εδραίες αξίες, προωθούν τον πρόωρο ερωτισμό, την άκαιρη σεξουαλικότητα. Αποαθωοποιούν, με έναν λόγο τα παιδιά, σε μια ηλικία που μονάχη έγνοια τους πρέπει να είναι η σπουδή, η μόρφωση και η θωράκιση τους με τις "αρετές που υψώνουν τον άνθρωπο στο ύψος του ανθρώπου" (Γ.Σεφέρης).
   Για του λόγου το αληθές παραθέτω ένα κείμενο, το οποίο περιέχεται στο "Τετράδιο Εργασιών" του μαθήματος "Νεοελληνική Γλώσσα" Α' Γυμνασίου (σελ. 16). Δηλαδή απευθύνεται σε παιδιά 12-13 ετών, που μόλις εγκατέλειψαν το δημοτικό σχολείο. Τίτλος του "Οσάκις". Επαναλαμβάνω: αποσκοπεί στην γλωσσική και πνευματική καλλιέργεια μαθητών Α' Γυμνασίου:
   "Ο καθηγητής της φιλολογίας έριχνε κάθε μέρα το μπαλάκι. Όλη η τάξη το έπιανε σαν ένα γαργαλιστικό μήνυμα. Το πετούσε ο ένας στον άλλο. Χαράς ευαγγέλια.
   "Οσάκις..." ἀρχιζε τη φράση του ο φιλόλογος.
   "Ναι. Ναι. Ο Σάκης! Ο Σάκης!" φώναζαν όλες μαζί οι μαθήτριες γελώντας. Κι ο καθηγητής τρελαινόταν.
   "Οσάκις..." επαναλάμβανε τονίζοντας τη λέξη σαν να ἐλεγε "σκάστε".
   "Ο Σάκης! Ο Σάκης!" ακουγόταν πάλι από κάτω και το γέλιο έδινε κι έπαιρνε.
   Ο καθηγητής δεν μπορούσε να ξεχωρίσει ποιές από τις μαθήτριες ήταν οι δράστες. Η λέξη-μπαλάκι κυλούσε ακαριαία σε κλάσματα δευτερολέπτου μέσα από τα χείλια τους που ήταν κρυμμένα στο κάτω μέρος του σκυμμένου τους κεφαλιού. Νόμιζε πως απλώς επαναλάμβαναν τη λέξη. Πώς τις ερέθιζε αυτή η λέξη. Δεν ήταν όμως έτσι. Άλλο πράγμα το "Οσάκις" κι άλλος άνθρωπος "Ο Σάκης".
   Ο Σάκης ήταν ηλεκτρολόγος με μαγαζί. Μεγαλύτερός τους, 20 με 25 ετών. Τα είχε φτιάξει με την Αλέκα. Μια από τις μαθήτριες της τάξης. Ψηλή κι αδύνατη, με κοντά ξανθά μαλλιά και μεγάλα καστανά μάτια, μακρύ λαιμό και μακριά χέρια και πόδια, κάπως ξερακιανή, αλλά ζόρικη. Στα 15-16, όπως όλες τους. Η πρώτη που έβγαινε ραντεβού μήνες τώρα. Ο Σάκης την περίμενε το μεσημέρι στην άλλη γωνία κι οι άλλες μαθήτριες έτρεχαν από πίσω της να τον δούνε. Τα σχόλια έδιναν κι έπαιρναν. Ήταν ο πρώτος έρωτας της τάξης.
   Ο καθηγητής φώναξε την πρώτη μαθήτρια, τη Μαρία, στο γραφείο του και τη ρώτησε.
   "Τι συμβαίνει με το "Οσάκις"; Γιατί αυτή η αντίδραση;".
   "Δεν ξέρω, κὐριε. Στο δικό μου θρανίο δεν ξέρουμε τίποτα. Το πήραν έτσι φαίνεται και το διασκεδάζουν" του απάντησε.
   Ρώτησε κι άλλες μαθήτριες. Μερικές δεν κρατήθηκαν και γελούσαν. Ο καθηγητής προσπαθούσε να βγάλει από το  λεξιλόγιό του τη λέξη "Οσάκις".
   Αυτή όμως αντιστεκόταν. Του έβγαινε αυθόρμητα, ἐστω και με κάποια καθυστέρηση. Τότε, όμως, γινόταν πανζουρλισμός. Σαν να την είχε στερηθεί η τάξη και ξεσπούσε "Ο Σάκης! Ο Σάκης!", φώναζαν ακόμα πιο δυνατά και γελούσαν με την καρδιά τους. Γιατί ήταν υπόθεση καρδιάς και όχι γραμματικής ".
   Ερωτώ: Τι διαβάζουμε εδώ; Περιγράφει ή δεν περιγράφει το κείμενο περίπτωση αποπλάνησης ανηλίκου;
  Ερωτώ: Όπως παρουσιάζει το κείμενο αυτήν την σχέση, σαν κάτι το φυσιολογικό, το ακίνδυνο, δεν αποτελεί έμμεση παρότρυνση για επιδίωξη τέτοιων καταστρεπτικών σχέσεων; Μπορείς να περιγράφεις με χαζοχαρούμενο τρόπο μια τέτοια κατάσταση; Ποιος γονέας θα ανεχόταν η κόρη του "να βγαίνει ραντεβού" με εικοσιπεντάχρονο; Εδώ πρόκειται για εξύμνηση της παιδεραστίας, του βδελυρού και φρικιαστικού αυτού εγκλήματος, για το οποίο ανατριχιάζουμε όλοι και μόνο στο άκουσμά του!!
   Κάτω από το κείμενο "καμαρώνει", για εμπέδωση προφανώς, η εξής νηπιόφρων ερώτηση:"Γιατί η τάξη γελούσε, όταν ακουγόταν η λέξη "Οσάκις" στο κείμενο 6;". Τί θα απαντήσει το παιδί σε μια τέτοια "παραλυμένη" ερώτηση; ΄'Οπως έγραφε σε ένα εξαιρετικό κείμενο του ο αγαπητός φίλος και γιατρός Φώτης Μιχαήλ: "Αντί να διδάσκεται η αρμονική συζυγία, έχουμε πρόωρη σεξουαλική καθοδήγηση. Το πρώτο θα μας εξασφαλίσει ευτυχισμένα νιάτα, ενώ το δεύτερο, θα μας φορτώσει με σοβαρά σωματικά και ψυχικά τραύματα, όπως είναι οι ακριβοπληρωμένες επιπόλαιες σχέσεις, οι βαριές καταθλίψεις και οι απόπειρες αυτοχειρίας".
   Άλλο χαρακτηριστικό μάθημα είναι "Το θέλγητρο της Ανδαλουσίας" (Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α' Γυμνασίου). Διαβάζουμε:" Η Ανδαλουσία είναι μια γυναίκα του λαού, κρουστή και μελαψή, με κόκκινα χείλια και φλογερό βλέμμα, που αγαπάει τη ζωή, το χορό και το τραγούδι, μια γυναίκα όλη χυμούς και ζωτικότητα...δίνει ερωτικές συνεντεύξεις μέσα στις εκκλησίες" (σελ. 114). "Ανδαλουσία! Ανδαλουσία...Ανθισμένες εσωτερικές αυλές... που ρυθμίζουν τους ηδονικούς χορούς των τσιγγάνων... θρησκευτικές λιτανείες που περιφέρουν γλυκερές Παναγίες ντυμένες σαν κούκλες και γεμάτες δαντέλες και μαργαριτάρια, ακολουθούμενες από μετανοούντες που κρύβουν το πρόσωπό τους μέσα σε κουκούλες μοναχών και που, όταν περνάν κάτω από τα παράθυρα της αγαπημένης τους γυναίκας, χτυπούν το κορμί τους με βίτσες..." (σελ. 115).
   Στο ίδιο βιβλίο, σελ. 124, διαβάζουμε έναν "εξαιρετικό" ορισμό της πατρίδας μας: "...ήταν η Ελλάδα μια γυναίκα τόσο προκλητική σεξουαλικά που έπρεπε να την ερωτευτώ σωματικά κι απελπισμένα...", κάποιου Άγγλου συγγραφέα.
   "Ανεβαίνουμε στην Β' Γυμνασίου. Και εδώ οι ίδιες ψυχοφθόρες ανοησίες. Στο "Ανθολόγιο" της τάξης αυτής επαινείται ο "αρχαίος" θεσμός της εταίρας (=πόρνη). Αποσπώ κάποιους στίχους από το κείμενο: "Είναι κάποια ψηλή (εταίρα); Φοράει σανδάλι με σόλα λεπτή και κυκλοφορεί με το κεάλι γερμένο στον ώμο. Αυτό αφαιρεί ύψος. Δεν έχει κάποια γλουτούς; Τους προσθέτει ραμμένους κάτω απ' το φόρεμα.  Έτσι, όσοι τη βλέπουν, εκστασιάζονται με τα οπίσθιά της... Έχει κοιλιά; διαθέτουν για λόγου της στήθη, όπως αυτά που έχουν οι ηθοποιοί στις κωμωδίες˙ φορώντας τέτοια στήθη πρόσθετα και στητά..."(σελ. 40).
   Και συνεχίζεται η παιδαγωγικώς εξονυχιστική διερύνηση και ερμηνεία των καλλωπιστικών μεταλλάξεων της εταίρας. Και ακολουθούν βεβαίως οι εμπεδωτικές ερωτήσεις προς πλήρη αποκολοκύνθωση των μαθητών: Η πρώτη αναφέρεται στις "βελτιωτικές επεμβάσεις" στις οποίες επιδιδίδονται οι ιδεώδεις εταίρες. Η δεύτερη στα καλλυντικά που χρησιμοποιούν και σε ποιο σημείο του σώματος τους (ένα ... καλλυντικό για τον εγκέφαλο των συγγραφέων χρειάζεται!). Τα σχόλια περιττεύουν, χάθηκε η αιδώς, ιθύνοντες και τέκτονες των βιβλίων αυτών ευρίσκονται "πλανώντες και πλανώμενοι" (Β' Τιμ.  3, 13).
   Στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Β' Γυμνασίου, σελ. 190, αφού παρατίθεται ένα μαλαισιανό ερωτικό ποίημα κάποιου Ιβάν Γκολ, στις "Εργασίες" καλούνται οι μαθητές να περιγράψουν προσωπικές ερωτικές εντάσεις!
   Στην Γ' Γυμνασίου συνεχίζεται το μαγάρισμα των νέων, η απαξίωση του όποιου εναπομείναντος κύρους του σχολικού μαθήματος, αλλά και του εκπαιδευτικού, που καλείται να διδάξει τις νεοεποχήτικες σεξομπουρδολογίες!
   Μάθημα "Νεοελληνική Γλώσσα" (σελ. 148). Εδώ εμφιλοχώρησε ένα τραγούδι, το οποίο μπορεί να το ακούσει κάποιος τις μεταμεσονύκτιες ώρες σε κάποιο ξενυχτάδικο για χασομέρηδες, αλλά σε σχολική τάξη ουδείς σοβαρός παιδαγωγός θα το παρουσίαζε και μάλιστα σε βιβλίο! Κείμενο:
                                 Άμα ξυπνήσεις και έχει βγάλει ουρά,
                                 αν κοιταχτείς και έχεις βγάλει βυζιά...
                                 Don't worry be happy.
                                 Άμα η κόρη σου σε λέει μπαμπά ενώ ο γιος σου
                                 σε φωνάζει μαμά...
                                 Don't worry be happy
   και λοιπά και λοιπά.
   Ερώτηση: Καθηγητής που θα διαβάσει τον στίχο "αν κοιταχτείς και έχεις ..." δεν κινδυνεύει με οριστική απώλεια της σοβαρότητας του; Από πότε η χυδαιότητα και η αισχρολογία ανήκουν στα γνωστικά πεδία του Σχολείου;
   Δρέπουμε τους καρπούς μιας Παιδείας, μιας αγωγής που προβάλλει, "διδάσκει" την διαφθορά, την λαγνεία. Ας τα σκεφτούν αυτά οι γονείς, ας τα διαβάσει αυτά κάποιος Εισαγγελέας!!
    Και ένα τελευταίο σκύβαλο. Στο Τετράδιο Εργασιών Γ' Γυμνασίου, σελ. 73, σε κείμενο με τίτλο "Παρα πλανητικά", οι μαθητές μυούνται και στην αστρονομία, τα ζώδια και τα ωροσκόπια από τον "μέγα παιδαγωγό" Κώστα Λεφάκη, τον γνωστό τηλεαστρολόγο. Διαβάζω: "Ο Άρης θα εμπνεύσει πολύ κόσμο πάνω σε νέους σκοπούς. Οι σκοποί αυτοί ίσως να είναι ερωτικοί... Αυτόν τον μήνα οι συμπτώσεις θα ενισχύσουν τις ερωτικές σχέσεις..."., Λεφάκη βρίσκεις σ'αυτά τα βιβλία! Πού είναι όμως τα μεγάλα πνευματικά αναστήματα του τόπου;
   Το θέμα είναι τι κάνουμε; Ο άγιος Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης στο βιβλίο του Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο (σελ. 307), έλεγε: Το έργο του διδασκάλου είναι ιερό. Έχει μεγάλη ευθύνη και, αν προσέξη, μπορεί να πάρει μεγάλο μισθό από τον Θεό. Να φροντίζη να διδάσκει στα παιδιά τον φόβο του Θεού. Πρέπει να βρουν τρόπο οι εκπαιδευτικοί να περνάνε κάποια μηνύματα στα παιδιά για τον Θεό και για την Πατρίδα. Ας σπείρουν αυτοί τον σπόρο, και ας μην τον δουν να βλαστάνη. Τίποτε δεν πάει χαμένο˙  κάποια στιγμή θα πιάσει τόπο.
   Υπάρχει ελπίδα αλλά, πρώτον "θέλει μελτέμι γερό, γεννημένο στην Τήνο, που να 'ρθει με την ευχή της Παναγίας να καθαρίσει τον τόπο απ' όλων των λογιώ της Τουρκιάς και της γηραιάς Ευρώπης τα απομεινάρια" (Οδ. Ελύτης).
   Και δεύτερον "απ'ἐξω μαυροφόρ' απελπισιά και χειροπιαστό σκοτάδι": Κρυφό Σχολειό. Ένα σε κάθε ενορία, στο οποίο θα διδάσκουν δάσκαλοι με ψυχή και Χριστό.
   Η Εκκλησία πάντα στάθηκε ελληνοσώτειρα. Οι άμβωνες να σταματήσουν τις ιερές μουρμούρες. Η Πατρίδα χάνεται, το ποίμνιο ποδοπατείται!! Οι καιροί απαιτούν Πατροκοσμάδες και επισκόπους Γερμανούς που σηκώνουν λάβαρα. Την πατρίδα το '21 δεν την ελευθέρωσε η Ευρώπη και καμμιά συμμορία τύπου Τρὀικας. Την ανέστησε η μαγιά, τα πνευματικοπαίδια του αγίου Κοσμά του Αιτωλού, των Δασκάλων του Γένους, των Νεομαρτύρων!!!