Η απάντηση μας στις επιστολές του Υπουργείου Παιδείας

Τον περασμένο Σεπτέμβριο (2018), μετά από συνάντηση με τον Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού στην οποία καταθέσαμε τις ανησυχίες και την αγωνία μας για τα παρεχόμενα μαθήματα σεξουαλικής αγωγής, αποστείλαμε και γραπτώς τις θέσεις μας. Το Υπουργείο απάντησε με δύο επιστολές τις οποίες αναρτήσαμε παλαιότερα στο παρόν ιστολόγιο. Αφού μελετήσαμε με προσοχή τις δύο απαντητικές επιστολές του Υπουργείου ετοιμάσαμε και αποστείλαμε την ακόλουθη επιστολή.

18 Αυγούστου 2019

΄Εντιμο Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού κ. Κώστα Χαμπιαούρη

Έντιμε Υπουργέ,

Θέμα : Προβληματισμοί γονέων για περιεχόμενο μαθημάτων σεξουαλικής αγωγής

Αναφερόμενοι στην επιστολή μας για το θέμα, ημερομηνίας 14 Σεπτεμβρίου 2018, θα θέλαμε να σας πληροφορήσουμε ότι λάβαμε τις δύο απαντήσεις από εκπροσώπους του Υπουργείου σας (από εκπρόσωπο της Διεύθυνσης Δημοτικής εκπαίδευσης τον Ιανουάριο 2019 και από την Αναπληρώτρια Γενική Διευθύντρια τον Απρίλιο 2019),  τις οποίες και μελετήσαμε.

Εκφράζουμε την πολύ μεγάλη μας απογοήτευση για το περιεχόμενο των απαντήσεων του Υπουργείου,οι οποίες δεν ασχολούνται με την ουσία της επιστολής μας. Νιώθουμε προσβεβλημένοι, γιατί με τις επιστολές του Υπουργείου υποτιμάται η νοημοσύνη μας και απαξιώνεται ο γονεϊκός μας ρόλος. Οι συνεχείς διακηρύξεις του Υπουργείου του οποίου ηγείστε,για συνεργασία σχολείου-γονέων και η αναφορά στην επιστολή της Διεύθυνσης Δημοτικής Εκπαίδευσης για αξιοποίηση, σύμφωνα με την συνθήκη Λανζαρότε, στο μέγιστο βαθμό των ανθρώπινων πόρων από ολόκληρη την κοινωνία (συμπεριλαμβανομένων και των γονέων από ότι αντιλαμβανόμαστε), στην πράξη αποδεικνύονται διακηρύξεις κενού περιεχομένου.

Με πολύ τεκμηριωμένο τρόπο παραθέσαμε τη διαφωνία μας και τους προβληματισμούς μας για το περιεχόμενο του μαθήματος και όχι για την χρησιμότητα του. Εξάλλου, στην αρχική μας επιστολή τονίσαμε ότι δεν είμαστε αντίθετοι με την διαφυλική αγωγή.Η παράθεση στις απαντητικές σας επιστολές των υποχρεώσεων του Υπουργείου για σεξουαλική αγωγή, τις οποίες γνωρίζαμε γιατί είχαμε μελετήσαμε τα σχετικά έγγραφα πριν αποστείλουμε την πρώτη μας επιστολή, δεν απαντά σε κανένα απολύτως σημείο της επιστολής μας. Τόσο ο νόμος 91(Ι)/2014  όσο και η Συνθήκη Λανζαρότε αναφέρονται σε σεξουαλική αγωγή των παιδιών χωρίς να καθορίζουν το περιεχόμενο. Μάλιστα, και τα δύο έγγραφα περιλαμβάνουν τη συνεργασία του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού με τους γονείς (όπου χρειάζεται), στην παροχή αυτών των πληροφοριών στα παιδιά. Η δε Εθνική Στρατηγική για την καταπολέμηση της σεξουαλικής κακοποίησης και εκμετάλλευσης παιδιών και της παιδικής πορνογραφίας αναφέρεται σε εκπαίδευση και ενημέρωση των παιδιών από την ηλικία της προδημοτικής μέχρι του Λυκείου, χωρίς να αναφέρεται σε συγκεκριμένο περιεχόμενο που πρέπει να έχει το μάθημα.

Η παρεχόμενη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση δεν είναι ολιστική όπως λέτε στις επιστολές σας και αυτό το τεκμηριώσαμε. Επιπλέον, οι αντιδράσεις των παιδιών που αναφέραμε στην επιστολή μας του Σεπτεμβρίου, αντικρούουν τις δύο απαντητικές επιστολές στα ακόλουθα σημεία:

1)      Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση δεν έχει βελτιώσει την ποιότητα ζωής και υγείας αυτών των παιδιών. Αντίθετα τις έχει υποβαθμίσει αφού τους έχει προκαλέσει αρνητικά ψυχοσωματικά συμπτώματα.

2)      Η μεθοδολογική προσέγγιση της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης προκάλεσε άβολα συναισθήματα κατά την διάρκεια των σχετικών μαθημάτων στα παιδιά αυτά.

3)      Αρνητικές αντιδράσεις παιδιών παρατηρήθηκαν ακόμα και στις περιπτώσεις δειγματικής διδασκαλίας στα σχολεία (από εκπαιδευμένους εκπαιδευτικούς), όπου εφαρμόστηκαν μόνο τα διδακτέα. Επομένως, το πρόβλημα δεν είναι οι μη επιμορφωμένοι εκπαιδευτικοί ή η διδασκαλία θεμάτων εκτός των πλαισίων των διδακτέων.

Η επιστολή της Αναπληρώτριας Γενικής Διευθύντριας αυτοαναιρείται όταν αναφέρει ότι «...κάθε μαθητἠς ενδυναμώνεται μέσα από το δικό του πολιτισμικό και ηθικό πλαίσιο...» αλλά «... η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση δεν έχει στόχο να διδάξει το «σωστό» και το «λάθος» σε σχέση με τον οικογενειακό προγραμματισμό και τη σεξουαλική ζωή...». Επιπρόσθετα, με αυτό το επιχείρημα της επιστολής, το ίδιο το Υπουργείο καταργεί έναν από τους σημαντικούς ρόλους του σχολείου που είναι η αγωγή, δηλαδή η διδασκαλία του σωστού και του λάθους, με άλλα λόγια η επιστημονικά τεκμηριωμένη αναγκαιότητα της οριοθέτησης των παιδιών.

Αναφορικά με το σημείο 5 της επιστολής της Αναπληρώτριας Γενικής Διευθύντριας για τις θέσεις της Επιτρόπου Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού, σας παραπέμπουμε, λόγω της έκτασης της, στην απάντηση μας με επιχειρήματα προς την Επίτροπο η οποία δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «24 ώρες» στις 7/8/2017.

Αναφορικά δε με το σημείο 6 της επιστολής της Αναπληρώτριας Γενικής Διευθύντριας, καταθέτουμε την αναπάντητη ακόμα απορία μας : Γιατί η θρησκευτική ελευθερία αναγνωρίζεται στην περίπτωση των αλλόδοξων/ετερόδοξων μαθητών για απαλλαγή τους από το μάθημα των Θρησκευτικών αλλά δεν αναγνωρίζεται στην δική μας περίπτωση αφού η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση άπτεται και θρησκευτικών θεμάτων και μάλιστα με προσηλυτιστικό τρόπο; Αυτό δεν είναι θρησκευτικός ρατσισμός; Τα ανθρώπινα δικαιώματα εφαρμόζονται επιλεκτικά;

Τέλος, επαναλαμβάνουμε ότι το πρόβλημα είναι το περιεχόμενο του μαθήματος γιατί αντικατοπτρίζει την ιδεολογία του Οικογενειακού Προγραμματισμού αντί την επιστήμη και το αξιακό μας σύστημα.