"Δυο μέτρα και δυο σταθμά" το Υπουργείο Παιδείας

Η αλλαγή των κανονισμών του Υπουργείου Παιδείας  

Πριν ένα περίπου μήνα, κατά την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, δημοσιοποιήθηκε ένα περιστατικό με πρωταγωνίστρια μια μαθήτρια που προσήλθε στο σχολείο με την παραδοσιακή μουσουλμανική μαντήλα. Δεν θα σταθούμε στο γεγονός αυτό καθ΄αυτό, ούτε θα κρίνουμε αν οι κανονισμοί είναι ορθοί ή όχι σε αυτό το σημείο.
Θεωρούμε ότι υπάρχει δημοσιευμένος ικανοποιητικός αριθμός δημόσιων τοποθετήσεων και των δύο πλευρών. Θα σχολιάσουμε όμως μια πτυχή του περιστατικού που δεν συζητήθηκε ιδιαίτερα: την πρόθεση διενέργειας συζήτησης για την αλλαγή των κανονισμών σχετικά με την εμφάνιση των μαθητών στο σχολείο. Από ότι αντιλαμβανόμαστε, κρίνοντας τον όλο χειρισμό από το Υπουργείο Παιδείας, αυτό που υπονοείται είναι ότι οι κανονισμοί θα αλλάξουν ώστε να καταστεί επιτρεπτή πλέον η μαντήλα ως μέρος της εμφάνισης των μουσουλμάνων μαθητριών που επιθυμούν να την φορούν και στο σχολείο.Το Υπουργείο Παιδείας δηλαδή τροχιοδρομεί την αλλαγή των κανονισμών με αφορμή (ή μήπως και αιτία;) ένα γεγονός που αφορά μια και μόνη μαθήτρια.

Σε αντίθεση με την στάση αυτή, η αντιμετώπιση της ομάδας μας από το Υπουργείο Παιδείας στο θέμα των μαθημάτων σεξουαλικής αγωγής, ήταν και είναι διαχρονικά περιφρονητική, κι ας αποτελείται η ομάδα από σημαντικό αριθμό μελών (και όχι μόνο από ένα, όπως η περίπτωση της μαθήτριας). Ειδικότερα, πριν δυόμιση χρόνια (Μάρτιος 2017) αποστείλαμε στον Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού εμπεριστατωμένες νομικές γνωματεύσεις από δύο δικηγόρους για τα δικαιώματα μας ως γονείς και για τα δικαιώματα των παιδιών μας, σχετικά με τα μαθήματα σεξουαλικής αγωγής (δες ανάρτηση με τίτλο "Αλληλογραφία γονέων με Υπουργό Παιδείας" ημερομηνίας 18 Οκτωβρίου 2017). Σύμφωνα με τις γνωματεύσεις, ως γονείς έχουμε δικαίωμα :

1. Να ζητήσουμε να διαμορφωθεί το περιεχόμενο της σεξουαλικής αγωγής στην εκπαίδευση ὠστε να συμφωνεί με το παραδοσιακό αξιακό μας σύστημα (δηλαδή την ελληνορθόδοξη παράδοση).
2. Να ζητήσουμε απαλλαγή των παιδιών μας από τα μαθήματα σεξουαλικής αγωγής σε περίπτωση που το περιεχόμενο τους δεν συμφωνεί με το παραδοσιακό αξιακό μας σύστημα.

Επίσης, τα παιδιά μας έχουν δικαίωμα
       να ζητούν τα ίδια μη συμμετοχή τους σε αυτά τα μαθήματα εφόσον η διδασκαλία και η
       συζήτηση τέτοιων θεμάτων στην τάξη τα κάνει να νιώσουν άβολα και αμήχανα. 

Η απάντηση του Υπουργείου Παιδείας ήταν ότι "... δεν προκύπτει ... από τους κανονισμούς λειτουργίας των δημόσιων σχολείων υποχρέωση να λαμβάνεται από το ΥΠΠ συγκατάθεση των γονέων/κηδεμόνων για την υποχρεωτική συμμετοχή των μαθητών/τριών στο μάθημα...". Από τότε μας γεννήθηκε μια απορία : Οι κανονισμοί είναι θέσφατο και δεν μπορούν να αλλάξουν; Δεν αποτελούν ένα όργανο στα χέρια των εκπαιδευτικών για καλύτερη και ομαλότερη φοίτηση των παιδιών μας στα δημόσια σχολεία, άρα διαμορφώνονται κατά καιρούς ως χρειάζεται; Η απορία μας απαντάται τώρα με το χειρισμό του περιστατικού της μαθήτριας με την μαντήλα. Επομένως, και στην περίπτωση των δικών μας αιτημάτων, αν ήθελε το Υπουργείο μπορούσε να αλλάξει τους κανονισμούς και όχι να τους επικαλείται ως δικαιολογία, αποδεικνύοντας ότι μας συμπεριφέρεται όχι μόνο περιφρονητικά αλλά και υποτιμητικά.

Αναφέρουμε επίσης, ότι αποτελεί καθιερωμένη πλέον διαδικασία, η ενυπόγραφη από τους γονείς αίτηση απαλλαγής των παιδιών τους από την παρακολούθηση του μαθήματος των θρησκευτικών λόγω διαφορετικών πεποιθήσεων των γονέων, με έντυπο και σχετική ενημέρωση που παρέχει το ίδιο το δημόσιο σχολείο με οδηγίες του Υπουργείου Παιδείας. Και σε αυτή την περίπτωση άλλαξαν σχετικά οι κανονισμοί, αφού στα προηγούμενα χρόνια δεν ίσχυε κάτι τέτοιο.


Επιπλέον, στην απάντηση του Υπουργείου που μας δόθηκε το 2017 για τα αιτήματα μας, λέει επίσης: "Η απαλλαγή οποιουδήποτε παιδιού, λόγω αντιδράσεων των γονέων, θα συνιστούσε παραβίαση των δικαιωμάτων του...". Γιατί στην περίπτωση του μαθήματος των Θρησκευτικών απαλλάσσονται τα παιδιά λόγω αντίδρασης των γονέων τους (διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις) και δεν θεωρείται ότι παραβιάζονται τα δικαιώματα τους, ενώ στην περίπτωση μας όχι; Επιπρόσθετα, επανειλημμένως και τεκμηριωμένα αναφέραμε στο Υπουργείο ότι η ιδεολογία που διατρέχει τα μαθήματα σεξουαλικής αγωγής είναι αντίθετη με την ορθόδοξη πίστη μας και επομένως βάσει του κανονισμού για τα Θρησκευτικά θα έπρεπε κατ΄ανάλογο τρόπο να απαλλάσσονται και τα δικά μας παιδιά από ένα μάθημα που διδάσκει διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις από τις δικές μας.

Επομένως, το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού χρησιμοποιεί δύο μέτρα και δύο σταθμά και μάλιστα εις βάρος μερίδας αυτοχθόνων ορθοδόξων Ελλήνων. Με άλλα λόγια, το Υπουργείο το οποίο καταρτίζει αντιρατσιστικά μαθήματα, εγχειρίδια και διαδικασίες και απαιτεί την εφαρμογή τους,  το ίδιο συμπεριφέρεται ρατσιστικά σε μια μερίδα γονέων και παιδιών.