Περικοπές στις δαπάνες μπορεί να έχουν συμβάλει στην μείωση των ποσοστών των εφηβικών εγκυμοσυνών

Παραθέτουμε σε μετάφραση πρόσφατο άρθρο των David Paton και William Wright, σύμφωνα με το οποίο οι περικοπές στις δαπάνες των προγραμμάτων για πρόληψη της εφηβικής εγκυμοσύνης είχαν ως αποτέλεσμα, όχι την αύξηση (όπως αναμένετο) αλλά την μείωση των εφηβικών εγκυμοσυνών.
(σ.σ.: οι υπογραμμίσεις δικές μας).

 

Δευτέρα 5 Ιουνίου 2017

          Φαίνεται παράλογο ότι οι περικοπές στα προγράμματα πρόληψης εγκυμοσύνης εφήβων θα έπρεπε να οδηγούν σε λιγότερες εγκυμοσύνες, αλλά αυτό διαπίστωσε η τελευταία έρευνα.

        Οι περικοπές λιτότητας μπορεί να έχουν συμβάλει σε χαμηλότερα ποσοστά εφηβικής εγκυμοσύνης στην Αγγλία. Μπορεί να φαίνεται ένα αναπάντεχο αποτέλεσμα, αλλά αυτό συμπέρανε η ανάλυση μας για τις περικοπές των τοπικών αρχών στα προγράμματα εφηβικής εγκυμοσύνης.

       Μεταξύ του 2007 και του 2015, το ποσοστό σύλληψης για άτομα κάτω των 18 ετών στην Αγγλία μειώθηκε σχεδόν κατά το ήμισυ. Ορισμένοι σχολιαστές, όπως ο αρθρογράφος Polly Toynbee της Guardian, έχουν πιστώσει αυτήν την μείωση στην Στρατηγική για την Εφηβική Εγκυμοσύνη του 1999. Μέχρι το 2010, η στρατηγική είδε εκατοντάδες εκατομμύρια λίρες να διανέμονται στις τοπικές αρχές με στόχο την επέκταση της πρόσβασης στον έλεγχο των γεννήσεων και την εκπαίδευση σε σχέση με τα φύλα και τις σχέσεις.

     

       Οι υπηρεσίες αυτές υπήρξαν ένα σημαντικό θύμα των πρόσφατων περικοπών της κυβέρνησης, με τις δαπάνες να μειώνονται κατά περισσότερο από 70% από το 2008. Αυτό οδήγησε πολιτικούς και οργανισμούς που εργάζονται στον τομέα αυτό να υποστηρίξουν ότι οι μειώσεις στα ποσοστά σύλληψης θα τεθούν σε κίνδυνο. Ελέγξαμε αυτή την υπόθεση στην εργασία μας, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Journal of Health Economics. Σε αντίθεση με τις προσδοκίες, διαπιστώσαμε ότι, εν μέρει, οι περικοπές έχουν οδηγήσει σε λιγότερες εφηβικές εγκυμοσύνες.

       Η ανάλυσή μας συγκρίνει τις μεταβολές στα ποσοστά εφηβικής εγκυμοσύνης με τις μεταβολές στις ετήσιες δαπάνες προγραμμάτων εφηβικής εγκυμοσύνης για 149 αγγλικές τοπικές αρχές μεταξύ του 2008 και του 2014. Η έκταση και ο χρόνος των περικοπών διέφεραν σημαντικά μεταξύ των περιοχών. Αυτό σήμαινε ότι είχαμε τη δυνατότητα να ελέγξουμε κατά πόσον περιοχές που μείωσαν περισσότερο τις δαπάνες είχαν και τις μικρότερες μειώσεις στις εγκυμοσύνες.

        Προς έκπληξή μας, βρήκαμε το αντίθετο. Οι αρχές που πραγματοποίησαν μεγαλύτερες περικοπές είδαν σχετικά μεγαλύτερες μειώσεις τόσο στις γεννήσεις όσο και στα ποσοστά των αμβλώσεων μεταξύ των εφήβων. Το αποτέλεσμα δεν ήταν τεράστιο - η μείωση των δαπανών κατά 10 τοις εκατό συνδέεται με μείωση κατά μόλις 0,25 τοις εκατό στο ποσοστό σύλληψης για την ηλικιακή ομάδα κάτω των 18 ετών - αλλά ήταν πολύ σημαντική.

        Η συσχέτιση δεν σημαίνει απαραίτητα την αιτιότητα. Ίσως οι περιοχές που υλοποίησαν τις μεγαλύτερες περικοπές ήταν εκείνες όπου τα ποσοστά σύλληψης θα είχαν πέσει ούτως ή άλλως. Παρόλο που δεν μπορούμε να αποκλείσουμε εντελώς αυτή την πιθανότητα, τα αποτελέσματα συνέβαλαν σε μεγάλο βαθμό σε ένα πλήθος στατιστικών δοκιμών και ελέγχων για άλλους παράγοντες που θα μπορούσαν να εξηγήσουν τη συσχέτιση, όπως η εκπαίδευση, η φτώχεια και το τοπικό πολιτικό κόμμα που έχει τον έλεγχο.

       Τα αποτελέσματά μας βρίσκονται σε αντίθεση με εκείνα που περιέχονται σε ένα έγγραφο του Kaye Wellings και των συναδέλφων του, το οποίο δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο περιοδικό The Lancet. Διαπίστωσαν ότι οι περιοχές που έλαβαν μεγαλύτερη χρηματοδότηση στο πλαίσιο της Στρατηγικής για την Εφηβική Εγκυμοσύνη παρουσίασαν μεγαλύτερες μειώσεις στις συλλήψεις για τις ηλικἰες κάτω των 18 ετών.

       

 
Ωστόσο, η έρευνά τους περιορίζεται από το γεγονός ότι η χρηματοδότηση συνδέεται στενά με τα αρχικά ποσοστά σύλληψης. Οι περιοχές όπου τα ποσοστά σύλληψης ήταν τα υψηλότερα έχουν δει τις μεγαλύτερες πτώσεις. Ωστόσο, οι ερευνητές δεν μπόρεσαν να διακρίνουν την επίδραση της χρηματοδότησης από εκείνη των ευρύτερων τάσεων στην εφηβική συμπεριφορά, οι οποίες μπορεί να έχουν επηρεάσει περισσότερο τις περιοχές με υψηλότερα αρχικά ποσοστά σύλληψης. Αν αντίθετα, εστιάσουμε στις αλλαγές τόσο στις δαπάνες όσο και στα ποσοστά εγκυμοσύνης, μπορούμε να κάνουμε αυτή τη διάκριση

 Η εξήγηση του Akerlof

         Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε τα ευρήματά μας; Πριν από πολλά χρόνια, ο βραβευμένος με το βραβείο Νόμπελ οικονομολόγος George Akerlof έδειξε πως η ευκολότερη πρόσβαση στην αντισύλληψη θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση της επικίνδυνης σεξουαλικής συμπεριφοράς, η οποία θα μπορούσε ουσιαστικά να αυξήσει και όχι να μειώσει τις απρογραμμάτιστες εγκυμοσύνες.
         Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής αγνόησαν το επιχείρημα του Akerlof και το πλήρωσαν. Μια ανασκόπηση ενός από τα πιο ολοκληρωμένα προγράμματα εφηβικής εγκυμοσύνης στην Αγγλία διαπίστωσε ότι οι νέες γυναίκες στο πρόγραμμα είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναφέρουν την εγκυμοσύνη από ό, τι σε μια ομάδα ελέγχου. Έρευνα τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στις ΗΠΑ έχει διαπιστώσει ότι η ευκολότερη πρόσβαση σε επείγουσα αντισύλληψη δεν έχει μειώσει την εφηβική εγκυμοσύνη ή τις αμβλώσεις, αλλά έχει οδηγήσει σε αύξηση των σεξουαλικά μεταδιδόμενων λοιμώξεων.

         Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να δουν με προσοχή την ερμηνεία των αποτελεσμάτων μας. Διαπιστώνουμε ότι οι περικοπές στα προγράμματα εφηβικής εγκυμοσύνης, μέχρι σήμερα, δεν έχουν αυξήσει τις συλλήψεις. Εάν μειώνονταν πρώτα τα λιγότερο αποτελεσματικά προγράμματα, ενδέχεται οι περαιτέρω περικοπές στις υπηρεσίες να είχαν διαφορετικές επιπτώσεις. Ίσως να υπάρξουν και μακροπρόθεσμες συνέπειες που δεν μπορούμε ακόμη να παρατηρήσουμε. Αν και, η οικονομική θεωρία και τα στοιχεία δείχνουν ότι η μειωμένη πρόσβαση στα αντισυλληπτικά θα έχει χειρότερα αποτελέσματα βραχυπρόθεσμα.
 
Το πιο σημαντικό είναι ότι μπορεί να μην είναι δυνατό να γενικευθεί η διαπίστωση ότι οι περικοπές των δημοσίων δαπανών μπορούν να επιτευχθούν χωρίς αρνητικές συνέπειες. Για παράδειγμα, η Rachel Loopstra του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και οι συνάδελφοί της κατέληξαν πρόσφατα στο συμπέρασμα ότι οι περικοπές στις δαπάνες των τοπικών αρχών σχετικά με τις υπηρεσίες στέγασης και την κοινωνική φροντίδα έχουν συμβάλει στην αύξηση των αστέγων και στα ποσοστά θνησιμότητας των ηλικιωμένων.

        Αυτό προκαλεί την ερώτηση: γιατί οι έφηβες μητέρες εξαφανίζονται τόσο γρήγορα; Ένας παράγοντας που αναφέρθηκε στην έρευνά μας και σε προηγούμενες έρευνες είναι η βελτίωση του μορφωτικού επιπέδου - κάτι που τείνει να αυξήσει τις επιδιώξεις και να κάνει την πρώϊμη εγκυμοσύνη λιγότερο ελκυστική.

       Μια άλλη, περισσότερο υποθετική, εξήγηση είναι η αύξηση της "συνετής γενιάς" (πιθανώς υποστηριζόμενης από την ανάπτυξη των κοινωνικών δικτύων και της χαμηλότερης έκθεσης της παιδικής ηλικίας στον μόλυβδο της βενζίνης). Πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Ιρλανδίας, της Αυστραλίας και της Νέας Ζηλανδίας, είδαν μειώσεις  στις εφηβικές εγκυμοσύνες παρόμοια με το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι έφηβοι στις χώρες αυτές καπνίζουν και πίνουν λιγότερο, καταναλώνουν λιγότερα φάρμακα και είναι λιγότερο πιθανό να διαπράξουν εγκλήματα. Το σεξ μπορεί να είναι μια άλλη επικίνδυνη δραστηριότητα από την οποία απομακρύνονται.

       Ο David Paton είναι πρόεδρος της βιομηχανικής οικονομίας στη Σχολή Επιχειρήσεων του Nottingham University Business School του Πανεπιστημίου του Nottingham. Ο Λιάν Ράιτ είναι βοηθός έρευνας στο Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ. Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο The Conversation (theconversation.com)

Πηγή: https://www.independent.co.uk/life-style/health-and-families/spending-cuts-may-have-contributed-to-falling-teenage-pregnancy-rates-a7764956.html